Norwegia, Rejestry Emigracji, 1867-1959
1,001,744 rekordów
Zmień kategorię lub kolekcję
Imię i nazwisko
Data urodzenia
Wyjazd
Miejsce przeznaczenia
Dodaj szczegóły
Miejsce zamieszkania
Słowa kluczowe
Więcej
Dopasuj dokładnie
Wyczyść formularz
Szukaj w zbiorze: Norwegia, Rejestry Emigracji, 1867-1959
Imię i nazwisko
Data urodzenia
Wyjazd
Miejsce przeznaczenia
Dodaj szczegóły
Miejsce zamieszkania
Słowa kluczowe
Więcej
Wyczyść formularz
CollectionDescriptionImage
Norwegia, Rejestry Emigracji, 1867-1959
1 001 744 rekordów
Jest to zbiór akt utworzonych w latach 1867-1959 przez lokalne służby policyjne obarczone pomocą dla emigrantów opuszczających Norwegię i docierających do zagranicznych portów. W związku z tym rejestry te są czasami określane jako Norweskie Listy Emigracyjne Policji (po norwesku: Emigrasjonsprotokoll). W tych ewidencjach odnośnie każdego emigranta znajdziesz jego nazwisko, płeć, datę lub rok wyjazdu, ostatnie znane miejsce zamieszkania i inne informacje w zależności od okresu, w tym datę urodzenia emigranta, stan cywilny, deklarowane miejsce docelowe, miejsce urodzenia, oraz statek lub linia żeglugowa, które miały go przetransportować z Norwegii. Większość statków w tym czasie działała jako „statki dowozowe”, które przewoziły pasażerów do większych portów w Europie lub na Wyspach Brytyjskich, gdzie emigranci przenosiliby się na inne statki w ramach rejsu transoceanicznego.<br><br>Począwszy od 1867 r. policja w Norwegii miała za zadanie zadbać o to, by emigranci byli traktowani sprawiedliwie, ponieważ wśród niektórych firm i ich agentów sprzedających bilety na przewozy pasażerów za granicę rozwinęły się nieetyczne praktyki. Emigranci byli umieszczani na niebezpiecznie przepełnionych statkach, a niektórzy z nich zostali oszukani i podpisywali umowy na pokrycie części lub całości kosztów biletu poprzez pozbawione skrupułów i nadmierne wymagania zapotrzebowania na siłę roboczą po przybyciu do miejsca przeznaczenia. Reformy wprowadzone przez rząd norweski w latach 1867-1869 miały na celu chronienie tych emigrantów opuszczających norweskie porty i są zgodne z podobnymi praktykami wprowadzonymi w Szwecji i Danii.<br><br>Sposób zbierania tych danych przez policję oznacza, że te dane nie są „listami pasażerów”, ale rejestrami osób deklarujących zamiar emigracji poprzez zakup biletów i okazanie towarzyszących im umów wymaganych przez norweskie prawo od 1867 roku. Część zakupu biletu odbywała się na posterunku policji z upoważnionym agentem i zatwierdzoną umową sprawdzona przez policję. Emigranci byli wpisywani do tych rejestrów w kolejności pojawienia się na komisariacie policji i są umieszczeni w rejestrach bez względu na to, który statek został zarezerwowany, dokładną datę wypłynięcia lub miejsce przeznaczenia, do którego zamierzali dotrzeć. Zazwyczaj emigranci wyjeżdżali w ciągu kilku dni od wpisu do tych rejestrów.
Powiązane kategorie rekordów: